آئین مستان

بین بستر دلشکسته

 روح هستی دیده بسته

غرق ناله در بر او

فاطمه دل خون نشسته

می زند بر سینه و سر

بهر بابا غم نصیب است

زیر لب دارد دعایی

خسته در ام یجیب است

در بر چشمان بابا

ریزد از دیده ستاره

کشتی عمر پیمبر

گیرد از ساحل کناره

گه بهوش آید خدایا

 گه دو چشمش را گشاید

سوی زهرا، سوی مولا

 او نظاره می نماید

با نگاه بی فروغش

خسته دل دارد پیامی

با تمام هستی خود

 فاطمه، دارد کلامی

گریه بس کن در کنارم

 غم مخور ای دختر من

سوی داور رهسپارم

 نور چشمان تر من

فاطمه جان، فاطمه جان

بعد بابا در ره حق

 می شوی حامی مولا

اولین کس ای عزیزم

 می شوی ملحق به بابا

بعد بابا دختر من

 حرمتت گردد شکسته

خود به ببینی با دو چشمت

 دست حق، با دسته بسته

دود آتش، درب و دیوار

 باغ یاس ارغوانی

فوج گلچین، موج غربت

غنچه پرپر، گل خزانی

زائر کوی حسین، گشته دل و جان ما

بسته به موی حسین، حال پریشان ما

دلخوشی عاشقان، روضه ی خون خداست

جنّت ما هیئت است، قبله ی ما کربلاست

مولایم، اربابم یا حسین، از عشقت بی تابم یا حسین

فریاد هل من ناصرت در یاد ماست

یا لیتنا کنّا معک فریاد ماست

در پی روح خدا، سوی خدا می رویم

همچو شهیدان سوی، کرب و بلا می رویم

جان و دل عاشقان، نذر رضای ولی

نذر علمدار عشق، حضرت سید علی

همراز گلهای پرپرم، سرباز گمنام رهبرم

آخر شهیدم می کند عشق ولی

چشم من و فرمان تو سید علی

آتش هجرت زده، شعله به دل هایمان

صاحب این دل تویی، حضرت صاحب زمان

می رسی و می رود، سوز غم از سینه ها

می رسی و می بری، غربت آدینه را

یا مهدی، یا مولا العجل، آقا یابن الزهرا العجل

یابن الحسن ای قبله هفت آسمان

در هر نفس می خوانمت تا پای جان

پر کشیدن سمت کرببلا

عاشقونه رفتن تا به خدا

حالا تو این دنیای غریبی

دلخوشی مونه یاد شهدا

چفیه و سربندا، گرمی لبخندا

نیمه‌شبِ سنگر، شور نافله‌ها

رفتن و ما موندیم، عمریه جا موندیم

کی میره از یادم، کوچ قافله‌ها

غروبا چشم به راشون، می‌مونم با دل خون، می‌مونم با دل خون

خدا این روسیاهو، به رفیقاش برسون، به رفیقاش برسون

کی می‌شه ندبه‌های ما اجابت

آرزوی همه‌مونه شهادت

نور ولایت نوری ازلی

حک شده بر دل‌ها نام علی

هر کسی که می‌گه حیدری‌ام

می‌مونه تا آخر پای ولی

رهبر جانبازم، با تو سرافرازم

عاشق این صبر و، این صلابت تو

رهبر آزاده، ما همه آماده

ما همه جان‌برکف، پای نهضت تو

ایشالا سر می‌زنه، از افق نور خدا، از افق نور خدا

می‌دی با دست خودت، پرچمُ دست آقا، پرچمُ دست آقا

کی می‌شه ندبه‌های ما اجابت

همه بشیم فدایی ولایت

جبهه‌ی حق و باطل همه جا

در حال جنگن تو دنیای ما

هر روز ما روز عاشورا و

هر گوشه‌ی دنیاس کرببلا

شوق سفر می‌خواد، مرد خطر می‌خواد

تا که بذاره پا، توی راه حسین

اما باید این دل، آخه باشه قابل

تا که خدایی شه، با نگاه حسین

می‌مونیم تا پای جون، پای حق در میونه، پای حق در میونه

روسپید اونه  که تا، آخر خط بمونه، آخر خط بمونه

کی می‌شه ندبه‌های ما اجابت

بخره با یه نگاه ما رو حضرت

مونده به راه تو چشمای تر

مژده­ی وصلت رو میده سحر

آیه ­ی جاءالحق ذکر همه است

کی میرسی ای منجی بشر

هر گوشه ­ی دنیا محشریه برپا

چشمای هر مظلوم روضه­خونه بیا

هر دل آزاده، خسته دلی داده

عدل علی میخواد، این زمونه بیا

بیا که این روزگار، زیر و  رو شد با نگات، زیر و رو شد با نگات

شب غم رفتنیه، بیا ای صبح نجات، بیا ای صبح نجات

کی می‌شه ندبه‌های ما اجابت

دیدن روی تو میشه قسمت

میگم عاشقم، اما خودم بهتر  می دونم كه نالایقم

كدوم عاشقی، من كه همیشه برای تو آینه دقم

كجا عاشقم

میگم مجنونم، ولی نماز اول وقتمو نمی خونم

میگم مجنونم، میگم مدیونم

اما یه عكس شهید نیست رو دیوار خونه ا‏م

كجا مجنونم

میگم علقمه و غافلم از غربت اروند

شرمنده نشدم از پلاك و چفیه و سر بند

امر به معروف این روزا فدای آزادی شده

كسی به فكر مهدی نیست نبودنش عادی شده

وا حسرتا جا مونده‏ام از شهدا

غریب ارباب همه‏ اش به ما گفتن كه هستی تشنه آب

نه به اون خدا، هل من ناصر تو میگه كه هستی تشنه جواب

غریب ارباب

گرچه بدم، حالا كه برگشتم پیش تو نكن ردم

پشیمونم، از همه اون نفس هایی كه بی تو زدم

گرچه بدم، من كه عمری آقا پای سفره‏ت روزیمو خوردم

داده‏ای آبرو، اما من چی، آبرو بردم

این قدر نپرسیم از عباس برات پا بوسی چی شد

جواب اقا رو بدیم غیرت ناموسی چی شد

وا حسرتا جامونده‏ام از شهدا

اشکای روضه، آبرومونه / نوکری تو، آرزومونه

چی میشه هم رکاب حر و وهب باشیم

برای تو تو روضه ها، جون به لب باشیم

رو سیاهم اما آقا / تو روی منم حساب کن

بیا و محاسنم رو / از خون گلوم خضاب کن

می دونم، با نگاه تو رو سفید میشم

انشاالله آخرش، یه روزی شهید میشم

آقام آقام آقام آقام حسین

فکه و مجنون، کرخه کارون / جا داره توی، قاب دل هامون

یادش بخیر روزایی که، با خدا بودیم

مسافرای عاشق، کربلا بودیم

حالا ما موندیم و غصه / حالا ما موندیم و ماتم

کاش می شد برای ارباب / جون بدیم همین محرم

انشاالله روا شه، حاجت دل حساس

بگیره دستای، ما رو دستای عباس

پر از احساس و مست گل یاسم همیشه

شهیدان را شهیدان می شناسم همیشه

ز اشک دیدگان خود هزاران قافله دارم

خداوندا من ازهجر شهیدانم گله دارم

این دل پر ارادت، به امید شهادت

بوسه بر قبرتان زد، به به از این سعادت

یا ابن زهرا حسین

پر از عطر شهید است سرزمین شلمچه

هنوز از لاله گرم است کوچه های حلبچه

دل لیلایی ام با یادتان هر شب شده مجنون

دو چشمم از فراقتان شده چون چشمه کارون

گرم سوزو نوایم، بی قرار شمایم

چون شما ای شهیدان، عاشق کربلایم

یا ابن زهرا حسین

شدیم آواره سوی کاروان حسینی

ز یاد دل نبردیم عهد خود با خمینی

سپاس حق که این میهن ز نورش آینه ای شد

امیر کاروان انقلابم خامنه ای شد

ای چراغ خدا درشب هم عهدی ما

پسر پاک زهرا نایب المهدی ما

یا ابن زهرا حسین

شده حج شما از افتخارات مکه

طلاییه نبردید شرزه شیران فکه

مرا با حسرت دیدار روی خود مپسندید

در باغ شهادت را به ما اینگونه مبندید

نامتان ابر رحمت، یادتان چون عبادت

بی دل آیا گذارید، آرزوی شفاعت

یاابن زهرا حسین